آیا ممکن است اینجا بهشت باشد (باورهای اشتباه فرهنگی ما چگونه باعث جلوگیری از تجربه‌کردن بهشت بر روی زمین می‌شود)

اگر زندگی به مفهوم یک سفر باشد نه مقصد، پس آیا ممکن است که همین زندگی فیزیکی روی کره زمین همان بهشت باشد؟ اما هر روز زندگی کردن چیزی مخالف این ادعا را نشان می‌دهد؛ اما کاش ما می‌فهمیدیم که چه قدر قدرت داریم؛ یعنی قدرتی داریم که بتوانیم حقیقت درونی و خارجی‌مان را به هم مرتبط کنیم. آنیتا مورجانی نویسنده کتاب بمیرم که من باشم، پرفروش‌ترین کتاب روزنامه نیویورک تایمز، ادعا می‌کند که چنین چیزی ممکن است. روشی که او پیشنهاد می‌کند این است که خیلی از باورهای غلط فرهنگی که به عنوان واقعیت در میان انسان‌ها جا افتاده است، می‌باید دور ریخته بشوند. اعتقاداتی از قبیل «ما چیزی به دست می‌آوریم که لیاقت آن را داریم» یا «دوست داشتن خودمان خودخواهی است» و «مقدرات غیرقابل اجتناب هستند» مفاهیمی هستند که از زمان تولد همراه ما هستند و از یک نسل به نسل دیگر منتقل می‌شوند و باعث انحراف فکری ما می‌شوند. بعد از تجربه نزدیک به مرگ، آنیتا مورجانی شروع کرد به در میان گذاشتن تجربه‌اش که در عالم دیگر کسب کرده بود. او در عالم دیگر یاد گرفت که با دور ریختن باورهای غلط از ذهن می‌توان بهشت را در دیدگاه ذهنی خود یافت. در واقع بهشت فیزیکی وجود ندارد، بلکه بهشت یک موقعیت ذهنی است که شخص در هر مکان و هر زمان می‌تواند داشته باشد. در مطالعه و تحقیق در مورد باورهای اشتباه آنیتا مثال‌ها و داستان‌های یادی از زندگی خودش می‌آورد و اشتباهات و دروغ‌هایی را که در پشت آن‌ها وجود دا در برملا می‌کند و می‌گوید با آزاد کردن خودمان از این قبیل افکار غلط، می‌توانیم از همه سردردها و نگرانی‌ها و محدودیت‌هایی که خودمان برای خودمان ساخته‌ایم آزاد شویم و آن وقت تازه یک زندگی کمال و پر از خوشحالی و آرامش را شروع خواهیم کرد.